دانلود کتاب هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند دانیل مارتین کلاین PDF

کتاب هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند دانیل مارتین کلاین PDF کتاب هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند ، اثری نوشته ی دانیل مارتین کلاین است که نخستین بار در سال 2015 به چاپ رسید . با سایت پروژه وی آی پی همراه باشید .

طرفداران پرتعداد دانیل کلاین ، عاشق شیوه ی گرم، طنزآمیز و خردمندانه ی او در ارائه ی فلسفه و نشان دادن تأثیر آن بر زندگی روزمره هستند .

کلاین در زمانی که در کالج به تحصیل فلسفه مشغول بود ، نقل قول هایی کوتاه از اندیشمندان بزرگ جهان را در دفتری یادداشت می کرد و امید داشت که از طریق این نوشته ها ، راه درست زندگی را پیدا کند .

او اکنون در آستانه ی شروع هشتمین دهه از زندگی اش، دوباره به این جواهرات کوچک فیلسوفانه بازگشته و جملاتی مربوط به مرگ و پایان زندگی را نیز به آن ها اضافه کرده است . از اپیکور گرفته تا کامو ، هر جمله ی فلسفی با توضیحات کلاین ، جذابیتی دوچندان پیدا کرده است .

در این کتاب ارزشمند و آموزنده ، فیلسوفی طنزپرداز به بزرگترین سوالات زندگی انسان می پردازد .

دانیل مارتین کلاین ، زاده ی سال 1939 ، نویسنده ی آمریکایی آثار داستانی ، غیرداستانی و طنزآمیز است . کلاین در کالج هاروارد به تحصیل فلسفه پرداخت .

او پس از تجربه ای کوتاه در کمدی های تلویزیونی ، به نوشتن کتاب روی آورد و ژانرها و دسته های مختلفی را امتحان کرد که بسیاری از آن ها به فروش بالایی دست یافتند .

کلاین به همراه همسر و دخترش در ماساچوست زندگی می کند .

معرفی نویسنده 

دانیل مارتین کلاین، زاده ی سال 1939، نویسنده ی آمریکایی آثار داستانی، غیرداستانی و طنزآمیز است.کلاین در کالج هاروارد به تحصیل فلسفه پرداخت.

او پس از تجربه ای کوتاه در کمدی های تلویزیونی، به نوشتن کتاب روی آورد و ژانرها و دسته های مختلفی را امتحان کرد که بسیاری از آن ها به فروش بالایی دست یافتند. کلاین به همراه همسر و دخترش در ماساچوست زندگی می کند.

جملات برگزیده‌ی فلاسفه در کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند:

– لذت چیزی را که در اختیار داری، با آرزو و میل چیزی که نداری ضایع نکن. به خاطر داشته باش چیزی که اکنون داری، چیزی بوده که زمانی آرزوی داشتنش را داشتی. (اپیکور، فیلسوف یونانی لذت‌گرا)
– هنر زندگی کام‌جویی در هر لحظه و هر مکان است و لذیذترین و ماندگارترین لذت‌ها نه ذهنی هستند و نه همیشه اخلاقی. (آریستیپوس، فیلسوف یونانی لذت‌گرا)
– مهندسی ژنتیک و نانو تکنولوژی تمام رنج‌های زندگی احساسی را منسوخ خواهد کرد. این پروژه، بلند پروازانه اما از لحاظ تکنیکی عملی است. همچنین از لحاظ ابزاری منطقی و از لحاظ اخلاقی اجباری است. (دیوید پیرس، فیلسوف بریتانیایی لذت‌گرا)
– زندگی مانند پاندولی است که مدام بین رنج و ملال در نوسان است. (آرتور شوپنهاور، فیلسوف آلمانی)
– نخستین مرحله‌ی اراده‌ی آزاد، اعتقاد به اراده‌ی آزاد است، اراده‌ی معطوف به باور. (ویلیام جیمز؛ فیلسوف پراگماتیست امریکایی)
– راز کسب بیشترین ثمر و بیشترین لذت از زندگی، خطرناک زیستن است. (فریدریش نیچه؛ فیلسوف آلمانی)
– لذات ذهن حداقل به اندازه‌ی لذات جسم مهم هستند. (برتراند راسل؛ فیلسوف انسانگرای بریتانیایی)
– یکی از خوبی‌های رفقای قدیمی و صمیمی این است که شما می‌توانید پیش آن‌ها، خودِ خرتان باشید. (رالف والدو امرسن؛ فیلسوف امریکایی)

در برشی از کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند می‌خوانیم:

امان از تلخ و شیرین این شوخی کیهانی. هیچ‌کس همچون ساموئل بکت نتوانسته طنز دنیای پوچ را با ظرافت و خشونت توأم برایمان به تصویر بکشد. به خصوص در شاهکارش؛ در انتظار گودو.

این نمایش سرتاسر کشمکشی است بین صراحت و وارونه‌ گویی، امید و ناامیدی. گوش دادن یا خواندن مکالمات استراگون و ولادیمیر در مورد پوچی غیرقابل‌گریز حیاتشان، ما را به خنده می‌اندازد. بعد که متوجه می‌شویم ایده‌های‌شان در مورد حیات خودمان نیز صدق می‌کند باز می‌خندیم البته این‌بار نه از سر نشاط.

تماشای اجرای صحنه‌ای در انتظار گودو آن‌قدر بر من تأثیر گذار بود که بلافاصله متن نمایشش را خریدم و خواندم و این دیالوگش را در دفترم نوشتم. علاوه‌ بر دیدگاه کمیک این درام به حیات بشری، مرا به طور ویژه و شخصی تحت‌تأثیر قرار داد و خاطره‌ای تلخ و شیرین را به یادم آورد.

وقتی من و تام در کالج درس می‌خواندیم معمولاً شب‌ها بیرون می‌آمدیم و روی پله‌های سنگی خوابگاه می‌نشستیم و بدیهه‌ گویی‌های تخیلی می‌کردیم.

نمی‌دانم ایده‌ی این بازی چه‌طور به ذهن‌مان رسید، می‌دانم که مست نمی‌کردیم احتمالاً شور و شوق جوانی بود. یک نوع معالجه‌ی من درآوردی برای کنترل استرس و اضطراب‌مان برای ورود به دنیای بزرگ‌سالی و بازار کار، شیوه‌ای برای دور کردن افکارمان از مسائل تنش‌زا و راهی برای بازی با دلشوره‌هایمان.

در آن زمان تام قصد داشت به دانشگاه الهیات برود اما برای کشیش شدن تردید داشت من هم که کلاً نقشه‌ای برای آینده‌ام نداشتم.

یک شب وقتی در بحبوحه‌ی امتحانات پایان ترم روی آن پله‌ها نشسته بودیم شروع کردیم به خیال‌بافی در مورد نامه‌هایی که قرار است در آینده که بزرگ و از هم دور شدیم، در ایام کریسمس برای یکدیگر بنویسیم.

💚 فایل های پیشنهادی پروژه وی آی پی 📗

⭐⭐⭐⭐⭐