
کتاب جان و صورت جورج لوکاچ PDF جوانی بیست و پنج ساله با نام «جورج لوکاچ» در سال 1910 کتابی تأثیرگذار مینویسد که تحسین بسیاری از منتقدان و صاحبنظران را برمیانگیزد . این اثر که تحت عنوان «جان و صورت» شناخته میشود ، مجموعهای از جستارهای ادبی او به زبان مجاری است و تنها یک سال پس از انتشار نخست ، به زبان آلمانی نیز چاپ میشود با سایت پروژه وی آی پی همراه باشید .
جان و صورت لحنی پراحساس و گاهی شاعرانه دارد و در صفحات آن غلیان شور و سودا مشهود است . خط کلی در همهی جستارها جست وجوی صورته برای «جان » بافتن است با شوق «جان » برای «صورت » یافتن لوکاچ می گوید که دو نوع واقعیت جان وجود دارد : یکی زندگی و دیگری زیستن، که هر دو فعلیت دارند اما نمی توانند همزمان و با هم فعلیت داشته باشند . پس وسیلهی بیان نیز دو نوع است. شاعر (با هنرمند با پدیدآورندهی اثر هنری در «صورت، میزید و نقاد با جستارنویس در طلب «صورته است .
نقاد از تجربه هایی سخن می گوید که با «صورت» با «ژست ، قابل بیان نیستند اما در شوی بیان هستند . نقاد صورتها را تجربه می کند و لحظهی سرنوشت ساز او لحظه ای است که چیزها صورت کسب کنند . این لحظهی یکی شدن جان و صورت است . نقاد چیزی ندارد عرضه کند جز شرح شعر دیگران، اما به تجاهل خود را با این وضعیت انطباق می دهد و بر جنبه های مختلف «جان » تأکید می کند . نقاد از زندگی تجربی فراتر می رود و به مثال ها …
جورج لوکاچ فیلسوف ، نویسنده و منتقد ادبی مارکسیست مجارستانی بود که جریان اصلی تفکر کمونیستی اروپا را شکل داد . جان و صورت اولین کتاب او بود که در سال 1910 منتشر شد و شهرت او را تثبیت کرد و به مسائل مربوط به بیان زبانی و سبک ادبی در آثار افلاطون ، کی یرکگور ، نوالیس ، استرن و دیگران پرداخت .
لوکاچ با جدا کردن تکنیکهای رسمی که این متفکران توسعه دادند ، زمینهای را برای کار بعدی خود در زیباییشناسی مارکسیستی فراهم کرد ، حوزهای که مفاهیم تاریخی و سیاسی متن را معرفی کرد .
لوکاچ می گوید که دو نوع واقعیت جان وجود دارد : پکی زندگی و دیگری زیستن، که هردو فعالیت دارند اما نمی تواند همزمان و با هم فعلیت داشته باشند . پس وسیله ی بیان نیز دو نوع است . شاعر(یا هنرمند یا پدید آورنده ی اثر هنری) در صورت می زند و نقاد یا جستارنویس در طلب «صورت» است .
نقاد از تجربه هایی سخن می گوید که با«صورت» با «ست» قابل بیان نیستند اما در شوق بیان هستند . نقاد صورت ها را تجربه می کند و لحظه ی سرنوشت ساز او لحظه ای است که چیزها صورت کسب کنند . این لحظه ی یکی شدن جان و صورت است . نقاد چیزی ندارد عرضه کند جز شرح شعر دیگران ، اما به تجاهل خود را با این وضعیت انطباق می دهد و بر جنبه های مختلف «جان» تأکید می کند . نقاد از زندگی تجربی فراتر می رود و به مثال ها نزدیک می شود .
لوکاج که خود نقاد است و می خواهد به مثال های افلاطونی چیزها نزدیک شود ، وقتی از«جستار» به عنوان «اثر هنری»یاد می کند – یا لااقل مدعی آن می شود – عملا به همان شاعران یا پدید آورندگانی بدل می شود که خودش می گوید در صورت می زند . تفاوت در این است که نقاد وانمود می کند درباره ی شاعر و دیگران می نویسد اما شاعر به چنین وانمودی نیاز ندارد .
💚 فایل های پیشنهادی پروژه وی آی پی 📗
دانلود کتاب سودای مکالمه، خنده، آزادی میخائیل باختین PDF
⭐⭐⭐⭐⭐
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.