دانلود کتاب استخوان مردگان را شخم بزن اولگا توکارچوک PDF

از رمان بر استخوان‌های مردگان سه ترجمه‌ی فارسی قابل قبول در بازار کتاب موجود است. نسخه‌ای که هم‌اینک در دستان شماست، به قلم کاوه میرعباسی ترجمه شده و به همت نشر چشمه به انتشار رسیده است.

اقتباس سینمایی از کتاب بر استخوان‌های مردگان

آگنیشکا هولاند در سال 2017، با الهام از رمان بر استخوان‌های مردگان، فیلم سینمایی درخشانِ «غنایم شکار» را کارگردانی کرد؛ اثر مذکور که در ایران با عنوان «ردّ پا» نیز شناخته می‌شود، پس از اکران عمومی، جایزه‌ی آلفرد بانوئر را برای سازنده‌ی خود به ارمغان آورد.

افتخارات کتاب بر استخوان‌های مردگان

– کتاب شایسته‌ی تقدیرِ BookRiot
– نامزد جایزه‌ی بین‌المللی ادبیات دوبلین
– بهترین کتاب سال 2019 از نگاهِ نشریه‌ی تایم
– بهترین کتاب سال 2019 از نگاهِ نشریه‌ی Publishers Weekly
– برنده‌ی جایزه‌ی PEN America در بخش بهترین کتابِ ترجمه‌‌شده به زبان انگلیسی
و…

نکوداشت‌های کتاب بر استخوان‌های مردگان

• کتاب بر استخوان‌های مردگان، در عین برخورداری از ساختارِ اثری جنایی، واجد طنزی محسوس و گیرا و البته، تأملاتی فلسفی نیز، هست. شکی نیست که اولگا توکارچوک نویسنده‌ای بسیار مستعد و تواناست. به همین سبب، باید ترجمه‌ی آثار وی به زبان انگلیسی را به فال نیک گرفت. (The Wall Street Journal)
• کتاب بر استخوان‌های مردگان داستانی گیرا و خشن، با روایتی هیجان‌انگیز و توصیف‌ناپذیر است… یکی از طراوت‌برانگیزترین رمان‌هایی که در این سالیان خوانده‌ام. (The New Yorker)
• یک داستانِ معماییِ رازآلود و درخشان. (Chicago Tribune)
• کتاب بر استخوان‌های مردگان یک رمان جنایی متعارف و عادی نیست؛ همان‌طور که خالق آن به هیچ وجه نویسنده‌ای متعارف و عادی نیست! اولگا توکارچوک در این اثر، به سان دیگر نوشته‌های داستانی خود، ضمن نقل ماجرایی جذاب و پرکشش، به مسائل و دغدغه‌های مهمِ زیست‌محیطی، سیاسی، فلسفی و … نیز پرداخته است. (HuffPost)
• رمان بر استخوان‌های مردگان یکی از توجه‌برانگیزترین کتاب‌های سال است. (The Guardian)

کتاب بر استخوان‌های مردگان مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به رمان‌های جنایی – معمایی و دنبال‌کنندگان ادبیات روز دنیا، بیش از همه از مطالعه‌ی کتاب بر استخوان‌های مردگان، نوشته‌ی اولگا توکارچوک، لذت خواهند برد.

با اولگا توکارچوک بیشتر آشنا شویم

اولگا توکارچوک (Olga Tokarczuk) متولد سال 1962 و اهل کشور لهستان است. او در رشته‌ی روانشناسیِ دانشگاه ورشو تحصیل کرده و نوشتن را از سال 1997 به طور جدی آغاز نموده است. منتقدان ادبی، هم‌صدا با مخاطبین عام، بر آن‌اند که این داستان‌نویسِ مستعد و دغدغه‌مند یکی از برترین نویسندگان حال حاضر جهان به شمار می‌رود.

در کارنامه‌ی ادبی اولگا توکارچوک افتخارات فراوانی به چشم می‌خورد؛ از جمله توفیقِ دریافتِ شاخص‌ترین جایزه‌ی ادبی لهستان، موسوم به «نیکه»؛ و همچنین، موفقیت در کسب جایزه‌ی معتبر و بین‌المللیِ «من بوکر».

اقبال عمومی به آثار اولگا توکارچوک در سالیان اخیر، خصوصاً پس از توفیق وی در کسب جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال 2018، به شدت فزونی گرفته است.

با این حال، شایان ذکر است که توکارچوک، پیش از دریافت جایزه‌ی نوبل نیز، به عنوان نویسنده‌ای صاحب سبک و نوآور نزد مخاطبین حرفه‌ای ادبیات از نامی شناخته‌شده و مطرح برخوردار بود. آنچه در ذیل آمده، اسامی برخی از بهترین کتاب‌های اولگا توکارچوک است:

«بر استخوان‌های مردگان»، «بچه‌های سبز»، «کمد»، «گریزها»، «خانه‌ی روز، خانه‌ی شب».

در برشی از کتاب بر استخوان‌های مردگان می‌خوانیم

به خانه که برگشتم دیگر آفتاب زده بود و هوش‌وحواسم اصلاً به جا نبود، چون به نظرم رسید دوباره صدای قدم‌های «دخترکان» را بر کف دالان می‌شنوم، نگاه پرسشگرشان را می‌بینم، چین‌های پیشانی‌شان را، لبخندشان را. تمام وجودم مهیای مراسم خوشامدگویی شد، مشتاقِ مهربانی.

ولی افسوس که خانه کاملاً خالی بود. سرمای سفیدپوش، ملایم و موج‌موج، از پنجره‌ها به درون می‌خزید و پهنه‌ی فراخ و بی‌کران فلات با سماجتی سرسختانه به داخل دامن می‌گسترد. سرِ آهو را توی گاراژ قایم کردم، دیدم آن‌جا سرد است و آتش بخاری هیزم‌سوز را تیز کردم. با همان لباس‌هایی که تنم بود به بستر رفتم و فوری خوابم برد.

«خانوم یانینا دوشیکو!» سپس دوباره، و این دفعه کمی بلندتر. «خانوم یانینا!»

صدای مردانه‌ای بم و خجالتی بیدارم کرد. یک ‌نفر در دالان بود و مرا به اسمی که از آن بیزار بودم صدا می‌زد. غضبم مضاعف بود: نه‌فقط مانع خوابم می‌شدند، به اسمی هم صدایم می‌کردند که ازش خوشم نمی‌آمد و ابداً آن را نمی‌پذیرفتم. همین‌طور الله‌بختکی و بدون ذره‌ای فکر این نام را برایم انتخاب کرده بودند.

وقتی مردم به مفهوم واژه‌ها بی‌توجه‌اند چه برسد به معنای اسم‌ها و آن‌ها را سرسری استفاده می‌کنند، نتیجه همین می‌شود. محال است اجازه بدهم کسی مرا «خانوم یانینا» خطاب کند.

برخاستم و دستی به لباس‌هایم کشیدم چون چروک بودند (جای تعجب هم نداشت!) و نگاهی به بیرون اتاق انداختم. در دالان، وسط چالابی از برف آب‌شده، دو مرد روستایی ایستاده بودند.

جفت‌شان بلندقد و چهارشانه و سبیلو بودند. وارد شده بودند زیرا فراموش کرده بودم در را ببندم و، احتمالاً، به همین دلیل احساس تقصیر می‌کردند، که آن هم موجه بود.

یکی‌شان با لحنی جدی و گرفته گفت «می‌خواستیم ازتون خواهش کنیم باهامون بیاین تا اون‌جا.»

به نشانه‌ی عذرخواهی لبخند زدند و دیدم دندان‌های‌شان لنگه‌ی هم‌اند. چهره‌های‌شان برایم آشنا بود، در کارگاه چوب‌بُری کار می‌کردند. اغلب آن‌ها را در فروشگاه آبادی می‌دیدم.

فهرست مطالب کتاب استخوان مردگان را شخم بزن :